Televizorların ixtira tarixi

XX əsrin 30-cu illərinin sonlarında kütləvi istehsala yönəlmiş ilk televizorlar meydana çıxdı. Lakin buna nail olmaq üçün çoxlu kəşflər və alimlərin və ixtiraçıların onilliklər boyu çəkdiyi zəhmət tələb olundu.Hələ 1887-ci ildə alman fiziki Heinrich Hertz bir maddənin elektronlarının fotoelektrik effekt adlanan elektromaqnit şüalanmasının təsiri altında buraxıldığını qeyd etdi. Bu, işığın elektrikə təsirinin ilk faktı idi. Hertz fotoelektrik effekt hadisəsini təfərrüatlı şəkildə təsvir etdi, lakin bunun aydın izahını tapa bilmədi. Növbəti 1888-ci ildə rus alimi Alexander Stoletov yaxşı bir nümunə ilə işığın elektrikə təsirini nümayiş etdirdi.A.Stoletov da bu hadisədə bir neçə qanunauyğunluq müəyyən etdi, müasir fotoelementin əcdadı olan elektrik gözünü inkişaf etdirdi. Daha sonra bu fenomenin tədqiqi ilə bir çox elm adamları məşğul olurdular: J.Tompson, K.Compton, O.Richardson, F.Lenard, F.Ioffe, R.Milliken, S.Prilezhaev, P.Lukirsky. Bununla belə, yalnız 1905-ci ildə Albert Eynşteyn fotoelektrik effektin mahiyyətini tam izah etməyə müvəffəq oldu. O dövrdə aparılan bütün tədqiqatlar televiziyaların yaradılmasına əvəzsiz töhfə verdi.Fransız alimi Moris Leblan televiziyanın əsas prinsiplərini işləyib hazırladı. Bu zaman E.Soyer ABŞ-da müstəqil şəkildə əsərlərini yazır. Bu iki alim təsvirin ötürülməsi üçün onun yüksək sürətli kadr-kadr skan edilməsini və elektrik siqnalına çevrilməsini tələb etməsi prinsipini başa düşdülər. Elektrik siqnalının ötürülməsi problemi öz-özünə həll edildi, çünki o vaxt radio artıq açıq idi və uğurla işləyirdi.1933-cü ildə ABŞ-da Rusiyadan olan mühacir Vladimir Zvorykin ötürücü elektron boru və ya ikonoskop nümayiş etdirdi. Məhz Zvorykin elektron televiziyanın “atası” hesab olunur. İlk televizorlar mexaniki skanerlə təchiz edilmişdir. Sonra elektron skan edən və qara-ağ təsvirləri olan televizorlar, həmçinin şəkil mənbəyi kimi katod şüa borusu var idi. Bu günə qədər televizor, filmlərə və televiziya şoularına baxmağa imkan verən elektron doldurulması olan hər hansı bir məhsul hesab edilə bilər.İlk seriyalı televiziya qəbulediciləri "Vizhnett" (ing. Visionette) 45-sətirli mexaniki skanerlə 1929-cu ildə Amerikanın Western Television şirkəti tərəfindən 100 dollardan bir az aşağı qiymətə istehsal olunmağa başladı [2]. Belə televizorların təsviri çox vaxt poçt markasından böyük deyildi və obyektivlə böyüdüləndə belə, bir nəfər tərəfindən baxıla bilərdi. Aşağı aydınlıq obyektlərin yalnız ümumi konturlarını ayırmağa və çox yaxın planlarda üzləri tanımağa imkan verdi.Qeyri-qənaətbəxş keyfiyyətə görə mexaniki televizorlar ekzotik olaraq qalaraq geniş istifadə edilmir. Bundan əlavə, mexaniki televizorlar video siqnalı qəbul etməyə xidmət edən radio qəbuledicisi üçün pristavka kimi hazırlanmışdır. Səsi qəbul etmək üçün fərqli tezlikə köklənmiş başqa bir radio lazım idi.